Boş kafada sallanır
Çan vari lakırdı /
Dolu kafada asılı
Dilsiz şeytanın ağızsız putu /
Söz şer ise nutku tutulur aklın /
Söz hayr ise irfan olur kalbin /
Dil-âgâh kimselerdir
Sözü bal ile yoğurur /
Dil-âşûb kimselerdir
Sözü zehir ile doğurur /
Bahtsızın ta kendisidir /
Cehalete çanak tutucudur/
Boş söz fazileti öldürücüdür /
Şuurun yolunu kapatıcıdır /
Ya hayır konuş ya suss diyor /
Belâgatin ve hitabetin Efendisi /
Dil tutsak edilirse
Akıl şeref bulup şöhrete kavuşur /
Akıl tutsak edilirse
Dil rezil olur / Kepaze olur / Maskara olur /
Ol muhtaçtır o dil, aklın inayetine /
Zira akıl olmazsa tıngır tıngır sestir görebile /
Vech-i hasen bir sevgilinin yokluğunun ölüsünü her vakit şiirle yıkıyan ben /
Gönlümü tezyin edenin olmadığı zamanlarda alıp-verdigim nefeslerin cenazesine
her zeval vakti salâ verdiren ben /
Gün be gün kalbimi o soğuk musalla taşına
her vakit yatıran ben /
"Kapalı kutunun kapağını açtırmaya" usret ve ıstırâpla zorlayan ben /
Mühürle damgalanmış dudakların muhafazasını kırmaya çalışan ben /
O Kan kusan hiddetler karşısında her dem gazellenen ben /
Suskunlukları bürûz ve zuhûr ettirmeye cûret eden ben /
Döner sorarım:
Kendine ZORUN NE ? /
Üzerini tevriye ettiğim şiirler yazıyorum cânîn tâ kendisine /
Her bir mısrasında buram buram lale kokan
Lâyu'ref sözler dizilmiş yanı yanına /
Kimselere göstermediğim/
Kimselere bildirmediğim /
Ah bir bilseler salâbetli halimin arkasındaki
hakikatleri /
Onlar da anlar ki /
Kalbin sâhib i hânesinin şerefine içilir yangın kızıllığı şerbetleri/
Saat 03:45 olmuş yine/
Avuçlarımın içine dikiliyor gözlerim özellikle /
Sessiz sedasız soluklarımı sayıyorum bir bir gene/
Demlenmiş yasemin kokulu çayımı yudumluyorum, mağmûmiyet vari halde /
Elimde Atsız'la "Yolların Sonu" nu gözlüyorum merak ile /
Tanzim edip nizâma koymaya çalışıyorum,akıl terazisinde küsuratlarla bölünmüş hâlimi /
Fevkalâde sarp ve dolambaçlı dâg yolundan yürüyorum /
Hududu olmayan mutlak hakikatin sihirli kemancılığına büründüm sevgiyle /
Bu gece de gemisinin kırık yelkenlerini onarmaya çalışan denizcinin inadı var ille /
Yol almak için
"yelken açıyorum" artık sonsuz yolculuğa revan olmalıyım diye /
Ara ara küsüyorum kendime bile /
Ha gayret !
"Yelkenleri suya indirmek" yok hemen öyle /
Köhne düğümmüş, çözülmesi zor bağmış
deyip teslim olmayasın böyle /
