Bir gün herkes terkedilmiş bir eve benzeyecek. Dışı harabe içi hatıra dolu. Kibirli insan da  toprağın altına giriyor, iyi insanda, zengini de yoksulu da…
Fakat bölümler farklı. Madem bu Dünya’ya geldim iyi insan olarak ölmeliyim… Hatıralarım anlamlı olmalı, pişmanlıklarım kendime olmalı. Kimsenin  pişmanlığı olmamalıyım.
Diye düşünmeli insan…
Madem ki geldik gidiyoruz. Herkes kabre vardığın da makamını, evini, arabasını götüremeyeceğine göre Allah’ın verdiği bu nimetleri insanlık adına iyiye hayran neden  kullanmasın ki…
İnsan hayatta iken  gizli iyilikleri olmalı ki kabirde karşısına çıksın o karanlık  yerde kendisine yoldaş, arkadaş olsun.
Hz Ali’den güzel bir sözle bitirelim .”Yaptığın sana geri dönecek öyle ise sadece iyilik yap.” Ne güzel  bir söz. Rabbim iyi bir insan iyi bir kul olarak yaşamayı  nasip etsin cümlemize…