Bir memur düşünün, devlet memuru. Bir ev almayı hedefliyoruz hepimiz. İşte “dünyada bir mekanımız olsun” diyoruz.
Bir ömür çalışıyoruz . 30 sene Emekli oluyoruz… 40 sene yada
Emekli ikramiyesi alıyoruz.
Biriktirdiklerimizi yığıyoruz, ekliyoruz bir tane ev alıyoruz. Onla mutlu oluyoruz.
Ne kadar kalacağız içinde… Şimdi bu normal bir şey. Bunda ayıp bir şey var mı? Yok ! helalinden olduğu sürece insan evini de alır. İşini de kurar bunlar normal. Geçici dünyada bir ev sahibi olabilmek için yerine göre 30 senemizi, 40 senemizi, verip te gayret edip, dişimizden, tırnağımızdan, artırıp, biriktirip hazırlık yaparken cennette köşklerimiz olsun istiyoruz.
Dünyada ki 3-5 sene içersin de kalıp kalmayacağımız belli olmayan ev için yaptığımız hazırlığın yarısını nerdeyse yapmıyoruz.
Kendi başına hazır hale gelsin orda ki cennet nimetleri istiyoruz.
Cenab-ı Hak bir kural koymuş .” Çalışacaksınız “ diyor. “Gayret edeceksiniz” diyor. Bu dünyadan öteye, bu dünyadan ahirete, hazırlık yapacaksınız” diyor.
Bedava cennet yok! Bu dünyada çalışıp orayı hak edeceğiz!
Mevla cenneti kazanan kullarından eylesin inşallah!
