Ekran bağımlılığı, yalnızca ülkemizin değil, tüm dünyanın karşı karşıya olduğu yeni ve sinsi bir sorun.
Yemekte, okulda, iş yerinde… Hayatın her anında gözümüzün takılı kaldığı tek yer: ekranlar.
Güzel bir anı doyasıya yaşamak yerine onu bir kareye sığdırmaya çalışıyor, sevdiklerimizle göz göze gelmek yerine ekranların içine gömülüyoruz.
Kliniklerde ekran bağımlılığına yönelik başvurular her geçen gün artıyor.
Bazı ülkeler farklı çözüm yolları deneyerek toplumsal farkındalık oluşturmaya çalışıyor.
Peki, biz ne yapıyoruz?
Bebek arabalarına telefon tutacakları, mama sandalyelerine ekran aparatları taktırdığımızın farkında mıyız?
Biz ne yaptığımızın farkına varana dek, bir nesil akran yerine ekranla büyüyüp ömrünü tüketecek.
Ama unutmayalım: Değişim için hiçbir zaman geç değildir.
