Fotoğraf Sanatı Derneği (FOTOGEN) tarafından 21 Şubat 1991'de hayatını kaybeden FOTOGEN Derneğinin ilk başkanı Türk fotoğraf sanatına unutulmayacak katkılarda bulunmuş fotoğraf sanatçısı Sami Güner'in anısına düzenlediği ve üstadın misyonuna uygun konusu Türkiye’miz olan, üç yıl üst üste başarılı olma kuralına dayalı Sami Güner Kupası Fotoğraf Gösterisi Yarışması ödül töreni İstanbul'da Salon İKSV'de gerçekleştirildi. Yarışmada Sinop Üniversitesi Dr. Öğretim Üyesi Evrim Sönmez kupa ile ödüllendirildi.
Türkiye’de fotoğrafın ‘Oscar’ı sayılan 14. Sami Güner Kupası her yıl FOTOGEN derneğinin çatısı altında düzenlendiğini belirten Evrim Sönmez; “3 yıl boyunca 3 farklı projeyle başvurulan yarışmada her yıl turu geçen bir üst tura yükseliyor. 3 turu da başarıyla geçen kişilere verilen bu ödül Türkiye’de oldukça prestijli bir ödül” dedi.
Sönmez’e yarışmada ödül getiren çalışmalar ise, ilk turda ‘Aşura’, ikinci turda ‘Sinop sizin yaşam alanınıza kaç km?’ ve son turu geçen ‘Empati’ isimli çalışması oldu.
Sönmez, kendisine kupayı almaya hak kazandıran ‘Empati’ isimli çalışmasındaki amacının sıra dışı bir bakış açısı ile bedensel engelli kişilerin hayatındaki zorlukları, yaşadığı acıları ve hayalleri seyirciye aktarabilmek ve kendi gözünden bedensel engelli bir bireyin hayatından kısa bir kesit izletmek istediğini belirtti.
Sunumu hazırlarken fotoğrafların çekim aşamasında oldukça zorlandığını söyleyen Sönmez; “Kısa bir süre tekerlekli sandalye ile yaşamama rağmen her fotoğraf çekim aşamasında birilerinden bir şeyler istemek benim için oldukça zordu. Buna karşılık toplumun engelli bireylere yardım etmek isteği ise beni umutlandıran şey oldu. Günlük hayatımızda hiç zorlanmadan yaptığımız birçok şeyin engelli olunca çok farklı boyutlarda sorun olabileceğini deneyimledim. Su içmek, yemek yemek, banyo yapmak için bile başka birine ihtiyacınızın olması o insanların yaşadığı travmayı anlatmakta hafif kalır sanırım” dedi.
Sönmez hazırladığı sunumun 1. bölümde omurilik travmasına neden olan kazayı ve hastane bölümünü, 2. bölümde eve döndükten sonra yaşadığı depresyonu ama ailesinin hep yanında olduğunu konusunu, 3. Bölümde ise ‘yaşama tutunma’ kısmında ise günlük hayatta bizim çok dikkat etmediğimiz ama bir engellinin karşılaşınca oldukça zorluk çekeceği günlük yaşamından sekansları ve en sonunda da her şeyin beynimizde bittiği, hayal edebildiğimiz kadar bir dünyamızın olduğunu, aslında engelleri bizim yarattığımız vurgusunu paylaşmaya çalıştığını söyledi.
