IŞIĞA GEBE KARANLIK

Gülermisin? ağlarmısın? cinnet halinde bir dünya ne yana baksan kaos her yan kargaşa kan ve gözyaşı sel olmuş akıyor öylesine büyümüş'ki girdap çekim etkisinden kurtulmak nerdeyse imkansız  ışığa gebe bir karanlık umud ile umudsuzluk arasında yaşamak…

bazen umudsuzluğa düşüyorum insanların yaşayışına dünyanın gidişatına baktıkca hayıflanıyorum için için neden sorusunu sıkça soruyorum biz neden böyle olduk dünya neden böyle kimsenin kimseye tahammül edemediği bir yer haline gelmiş yetmez olmuş bir lokma bir hırka hep daha fazlası için daha çok kan ve göz yaşı döker olmuş insanlık.

İnsanlığı katletmek için üretilmiş silahlar insanları beslemesi için yaratılmış toprakları harman savurur gibi savuruyor bereketsizleştiriyor umudu savurur gibi savurup fırlatıp atıyor kahrolası silahlar insanlığı yok ediyor. köreliyor umudum insanlığa dair ne varsa savruluyor içimde..

Sonra derin bir tefekkür hali kaplıyor tüm benliğimi bir umud yeşeriyor içimde filiz atıp büyüyor boy veriyor tüm benliğimi sarıyor evet evet her fırtınanın sonu selamet her dalgalı denizin dingin bir limanı yokmu? var elbette var hiç alemleri ve bizleri yaratan yüce rabbimiz kainatta bir zerrenin bile gereksiz yaratılmadığını bizlere bildiren rabbimiz var.

O halde diyorum kendi kendime neden umutsuzluğa kapılıyorsun? ışığa gebe bir karanlıktan geçiyoruz.. bizim bilip bilemediğimiz görüp göremediğimiz alemleri yaradan rabbine sığın o her şeyi hakkıyla bilendir muhakkak olması gereken oluyordur kabilin kardeşi habili katlettiği bir dünyada yaşıyoruz imtihan yeri değimliydi dünya?

Evet öyle evet evet o halde rabbine dön ve aç ellerini yarabbi ayaklarımı senin yolunda sabit kıl yolundan saptırma imtihan yeri olan bu dünyadan senin sevdiğin bir kulun olarak sana gelebilmeyi bizlere nasip et diyerek iste rabbinden.