Ve benim ay'ım olan ey Ekim ;

Bir şiir ısmarla, sessiz ve sararmış bir yaprak gibi olsun. Esen rüzgarın  senfonisine eşlik etsin.

Bir şiir ısmarla semeresiz hayatın sahipsizligine, hamisizliğine, acizligine ve faniligine inat, nâfiz bir gülüşü olsun.

Bir şiir ısmarla apar topar yalpalayarak giden Eylül'ün yarım bıraktığı şiirlere inat, usul usul hüzünlü yağan yağmurlara inat, vaktine muntazır ağaçtan kopup gitmek isteyen yapraklara inat, sessiz sâdâsız, uyutmayan,hüzünle kıvrandıran karanlık kahve aksamlarına inat, hic birakmayacakmış gibi tutan ellere, ve fakat aslında kendi bencil eline tutunanlara inat, ask atesinde ısınmamış yüreklere, hic üşümemiş ellere, iste sevda nedir bilmeyenlere inat bir şiir ısmarla ey ekim !

Bir şiir ısmarla ruhumuza nüfuz edecek kadar,

Ötesi yok bunun diyecek kadar,

yürege kıdem olacak kadar,

sessiz iklimine sâdâ olacak kadar...

Bir şiir ısmarla, maşrabasının kücük olduğunu göremeyipte deryayı suclayanlara inat,

Bir şiir ısmarla, tâli-i yâr olamayana inat, bir şiir ısmarla, "sen gelmeyince hâtıra bilsen neler gelür " diyen söze inat sevgilinin gelisindeki güzelliğin tarifi olsun.

Bir şiir ısmarla, bir ekim soğuğunda yuvasında ötüşen can kuşlarının imdadına gafil kalana inat .

Bir şiir ısmarla gülistanı sonbaharın acımasızlıgına terk ettirip soldurana  inat...

Bir şiir ısmarla, liman liman gemisini arayan yalnızlık deryasında kıvrananlara inat, beka gemisinin sahibinin oldugunun  farkına varmanın tarifi olsun...

Bir şiir ısmarla ey ekim...